مقدمه ای بر خط فرمان لینوکس

لینوکس ابزارهای قدرتمندی برای سفارشی‌سازی تجربهٔ ترمینال دارد. یکی از این ابزارها دستور alias است که به کاربران اجازه می‌دهد برای دستورات پرتکرار میان‌برهای دلخواه تعریف کنند. این مقاله به بررسی کامل نحوهٔ تعریف، استفاده، بررسی و حذف aliasها می‌پردازد.

اجرای چند دستور در یک خط

برای ترکیب چند دستور در یک خط، از علامت ; استفاده می‌شود:

command1; command2; command3

مثال:

cd /usr; ls; cd -

این دستور ابتدا وارد پوشه /usr می‌شود، محتویات را لیست می‌کند، و سپس به مسیر قبلی بازمی‌گردد. این تکنیک در تعریف aliasهای چندمرحله‌ای بسیار کاربرد دارد.

بررسی وجود نام دستور

قبل از ساخت یک alias، بهتر است مطمئن شویم که نام موردنظر قبلاً استفاده نشده. برای این کار از type استفاده می‌کنیم:

type command_name

مثال:

type test

خروجی:

test is a shell builtin

چون test یک دستور داخلی شل است، از نام دیگری مثل foo استفاده می‌کنیم:

type foo

خروجی:

bash: type: foo: not found

اکنون می‌توان با خیال راحت alias جدیدی به نام foo تعریف کرد.

ساخت alias

ساخت alias با سینتکس زیر انجام می‌شود:

alias name='command'

• name: نام alias
• command: مجموعهٔ دستورات اجرایی

مثال: تعریف foo

alias foo='cd /usr; ls; cd -'

اکنون با اجرای foo، سه دستور فوق به‌ترتیب اجرا می‌شوند:

foo

بررسی aliasهای تعریف‌شده

برای بررسی یک alias خاص:

type foo

خروجی:

foo is aliased to `cd /usr; ls; cd -'

برای مشاهدهٔ تمام aliasهای موجود:

alias

مثال‌هایی از aliasهای پیش‌فرض در Fedora:

alias l.='ls -d .* --color=tty'
alias ll='ls -l --color=tty'
alias ls='ls --color=tty'

این aliasها، خروجی ls را رنگی کرده و عملکرد آن را بهبود می‌بخشند.

حذف alias

برای حذف یک alias از unalias استفاده می‌کنیم:

unalias alias_name

مثال: حذف foo

unalias foo
type foo

خروجی:

bash: type: foo: not found

اکنون alias foo دیگر وجود ندارد.

ذخیرهٔ دائمی aliasها

aliasهایی که در ترمینال تعریف می‌شوند فقط در همان نشست فعال‌اند. برای دائمی‌سازی باید آن‌ها را به فایل ~/.bashrc یا ~/.bash_aliases اضافه کرد تا در هر ورود بارگذاری شوند.

نتیجه‌گیری

دستور alias ابزاری قدرتمند برای ساخت میان‌برهای دلخواه در لینوکس است. با آن می‌توان دستورات پرتکرار را ساده‌تر، سریع‌تر و خواناتر اجرا کرد. با بررسی نام‌ها، مدیریت aliasهای موجود، و ذخیره‌سازی دائمی، می‌توان تجربهٔ ترمینال را شخصی‌سازی و بهینه کرد.