IPv4 از ۳۲ بیت تشکیل شده و به صورت دهدهی نقطهدار، دودویی یا هگزادسیمال نمایش داده میشود.
مثال: 172.16.30.56 → دهدهی
10101100.00010000.00011110.00111000 → دودویی
AC.10.1E.38 → هگزادسیمال
ساختار شامل Network، Host، و Subnet برای تسهیل مسیریابی و تخصیص دقیق آدرسهاست.
کلاس | محدوده | فرمت | تعداد میزبان |
---|---|---|---|
A | 0 تا 127 | network.host.host.host | 16,777,214 |
B | 128 تا 191 | network.network.host.host | 65,534 |
C | 192 تا 223 | network.network.network.host | 254 |
D | 224 تا 239 | Multicast | گروهی |
E | 240 تا 255 | Reserved | تحقیقاتی |
در صورت عدم پاسخ DHCP، از محدوده 169.254.0.1 تا 169.254.255.254 استفاده میشود.
Subnet Mask: 255.255.0.0
مناسب برای LAN موقت، نه ارتباط اینترنتی
اصلی: 2001:0db8:3c4d:0012:0000:0000:1234:56ab
حذف صفر: 2001:db8:3c4d:12:0:0:1234:56ab
با :: → 2001:db8:3c4d:12::1234:56ab
فقط یک بار میتوان از :: در هر آدرس استفاده کرد.
SLAAC:
- دریافت Prefix از روتر
- تبدیل MAC به Interface ID با FF:FE
- معکوسسازی بیت هفتم برای U/L
مثال MAC → 00:60:d6:73:19:87
Interface ID → 02:60:d6:FF:FE:73:19:87
DHCPv6 برای کنترل حالتدار و اطلاعات بیشتر مانند DNS قابل استفاده است.
آدرسدهی IP قلب شبکهسازی مدرن است. تسلط بر IPv4 و درک اصول IPv6 برای طراحی، مدیریت، و امنیت شبکه ضروریست. آشنایی با کلاسها، انواع آدرس، و تکنیکهای خودکارسازی آدرسها نقش مهمی در موفقیت در آزمون Network+ و حرفه شبکه دارد.