LogoENEnglish

عنوان: بررسی مبانی و پیکربندی‌های DNS در Windows Server 2025

سیستم نام دامنه (DNS) ستون اصلی شناسایی و ارتباط در شبکه‌های مدرن است. DNS نام‌های دامنه قابل‌خواندن توسط انسان را به آدرس‌های IP قابل‌خواندن توسط ماشین تبدیل می‌کند. در Windows Server 2025، نقش DNS برای مدیریت نام دامنه‌ها و یکپارچه‌سازی با Active Directory حیاتی است. این مقاله به مبانی DNS، فرآیند حل نام، نصب نقش DNS، فایل‌های hosts و lmhosts، مفهوم hostname، انواع DNS zones، سرویس WINS و مسیرهای UNC می‌پردازد. همچنین نقش واحدهای سازمانی (OUs) و کانتینرهای پیش‌فرض در ساختار AD بررسی می‌شود.

DNS FundamentalsDNS ZonesHosts & LMHOSTSWINSUNCOUs & Containers

~3 دقیقه مطالعه • بروزرسانی ۲۵ آذر ۱۴۰۴

1. مبانی DNS


DNS در دهه 1960 از پروژه ARPANET شکل گرفت و در دهه 1980 به ساختار سلسله‌مراتبی امروزی تبدیل شد. این سیستم نام‌های دامنه را به آدرس‌های IP ترجمه می‌کند و از معماری توزیع‌شده client-server بهره می‌برد.


2. فرآیند حل نام DNS


  1. ورود URL توسط کاربر.
  2. ارسال درخواست به Recursive Resolver (معمولاً توسط ISP مدیریت می‌شود).
  3. ارتباط با Root Servers برای یافتن TLD.
  4. دریافت اطلاعات از TLD Servers.
  5. پرس‌وجو از Authoritative Name Servers برای IP دقیق.
  6. بازگرداندن آدرس IP به مرورگر.
  7. اتصال به وب‌سرور و نمایش محتوا.

3. نصب نقش DNS در Windows Server 2025


با استفاده از Server Manager می‌توان نقش DNS را نصب کرد. این نقش می‌تواند مستقل عمل کند یا همراه با AD DS نصب شود تا عملیات‌هایی مانند مکان‌یابی DCها و رکوردهای سرویس را پشتیبانی کند.


4. فایل‌های Hosts و LMHOSTS


  • Hosts: نگاشت دستی IP به hostname، مفید برای تست یا محیط‌های بدون DNS.
  • LMHOSTS: نگاشت IP به نام‌های NetBIOS، بیشتر در محیط‌های قدیمی کاربرد دارد.

5. Hostnames


Hostname برچسب منطقی دستگاه در شبکه است که مدیریت و شناسایی سیستم‌ها را ساده می‌کند. انتخاب نام‌های واضح و معنادار برای سرورها در Windows Server 2025 اهمیت زیادی دارد.


6. DNS Zones


  • Primary Zone: منبع اصلی و قابل ویرایش رکوردهای DNS.
  • Secondary Zone: نسخه فقط‌خواندنی برای افزونگی.
  • Stub Zone: شامل اطلاعات کافی برای هدایت پرس‌وجو به سرورهای معتبر.

سرورهای DNS معتبر رکوردهای اصلی را مدیریت می‌کنند، در حالی که سرورهای غیرمعتبر فقط داده‌های کش‌شده را ارائه می‌دهند.


7. سرویس WINS


WINS نام‌های NetBIOS را به IP ترجمه می‌کند. اگرچه DNS جایگزین اصلی آن شده، WINS هنوز در محیط‌های قدیمی کاربرد دارد. در Windows Server 2025 می‌توان آن را از طریق Add Roles and Features Wizard نصب کرد.


8. مسیرهای UNC


UNC روشی استاندارد برای شناسایی منابع مشترک شبکه است. فرمت آن به صورت \\servername\folder است و دسترسی به منابع را ساده می‌کند.


9. واحدهای سازمانی (OUs) و کانتینرهای پیش‌فرض


OUs ساختاری انعطاف‌پذیر برای گروه‌بندی اشیاء AD فراهم می‌کنند و امکان اعمال Group Policy را دارند. در مقابل، کانتینرهای پیش‌فرض مکان‌های ثابت برای اشیاء خاص هستند که قابل تغییر یا اتصال به GPO نیستند.


نتیجه‌گیری


درک مبانی DNS، نقش‌ها، فایل‌های نگاشت، مناطق DNS، سرویس WINS و مسیرهای UNC برای مدیریت شبکه در Windows Server 2025 حیاتی است. ترکیب این مفاهیم با ساختار OUs و کانتینرها، زیرساختی پایدار و کارآمد برای Active Directory فراهم می‌سازد.


نوشته و پژوهش شده توسط دکتر شاهین صیامی