در لینوکس، هر فرآیند دارای یک شناسه یکتا (PID) است. فرآیند اصلی سیستم که در بوت اجرا میشود معمولاً init
با PID 1 است. فرآیندها میتوانند فرآیندهای فرزند ایجاد کنند و ساختار درختی تشکیل دهند. هسته، وضعیت حافظه، مالکیت و استفاده از CPU را برای هر فرآیند مدیریت میکند.
ps # فرآیندهای متصل به ترمینال جاری
ps x # فرآیندهای کاربر شامل daemonها
ps aux # تمام فرآیندهای سیستم با جزئیات
ستونهای مهم:
top
نمایش لحظهای مصرف منابع با دستهبندی بر اساس CPU. خلاصه شامل:
کلید h
برای راهنما، q
برای خروج
xlogo & # اجرا در پسزمینه
fg %1 # بازگرداندن job 1 به پیشزمینه
Ctrl+Z # توقف فرآیند پیشزمینه
bg %1 # ادامهٔ job 1 در پسزمینه
jobs # نمایش jobهای در حال اجرا
kill 28401 # ارسال سیگنال TERM به PID
kill -9 28401 # kill اجباری با SIGKILL
killall xlogo # خاتمه تمام فرآیندهای با نام مشخص
SIGINT (2):
قطعSIGTERM (15):
پایان آرامSIGKILL (9):
خاتمه فوریSIGSTOP / SIGCONT:
توقف / ادامهٔ فرآیند
shutdown -r now # راهاندازی مجدد فوری
poweroff # خاموشی کامل
reboot # راهاندازی مجدد
خاموشسازی صحیح باعث حفظ دادهها و همگامسازی فایل سیستم میشود.
دستور | شرح |
---|---|
pstree | نمایش درختی ساختار فرآیندها |
vmstat 5 | بروزرسانی منابع هر ۵ ثانیه |
tload | نمودار متنی بار سیستم |
xload | نظارت گرافیکی بر بار سیستم |
لینوکس ابزارهای قدرتمندی برای مدیریت فرآیندها دارد. از ps
و top
برای مشاهده، تا kill
، jobs
و fg/bg
برای کنترل و تعامل، میتوان عملکرد سیستم را بهصورت دقیق مدیریت کرد. تسلط بر کنترل فرآیندها باعث افزایش اطمینان و توانایی در عیبیابی یا بهینهسازی منابع میشود.