مسیر دهی در لینوکس

لینوکس به‌عنوان سیستم‌عاملی مبتنی بر یونیکس، ساختار فایل متفاوتی نسبت به ویندوز دارد. در این مقاله، با ساختار فایل لینوکس و دستورات پایه‌ای ناوبری فایل شامل pwd، ls و cd آشنا می‌شویم.

ساختار سلسله‌مراتبی فایل در لینوکس

در لینوکس، تمامی فایل‌ها و دایرکتوری‌ها در قالب یک درخت فایل واحد سازمان‌دهی می‌شوند. برخلاف ویندوز که هر درایو فایل‌سیستم مستقل دارد، در لینوکس همه‌ی درایوها در نقاط مختلف همین درخت نصب می‌شوند (mount).

pwd – نمایش مسیر کاری فعلی

برای نمایش دایرکتوری فعلی در ترمینال:

pwd
/home/user

این دستور مسیر کامل دایرکتوری فعلی را چاپ می‌کند.

ls – لیست محتویات دایرکتوری

ls Desktop Documents Downloads Music

می‌توانید از ls برای دیدن محتویات هر دایرکتوری استفاده کنید.

cd – تغییر مسیر کاری

برای حرکت بین دایرکتوری‌ها:

cd /usr/bin
pwd
/usr/bin

مسیرهای مطلق و نسبی

دو نوع مسیر برای استفاده با cd:

مسیر مطلق: از ریشه (/) شروع می‌شود.
مسیر نسبی: از محل فعلی شروع شده و از علائم خاص استفاده می‌کند:

علامت	مفهوم
`.`	دایرکتوری فعلی
`..`	دایرکتوری والد

مثال:

cd /usr       # مسیر مطلق
cd ..         # مسیر نسبی

هر دو به یک مقصد می‌رسند ولی مسیر نسبی کوتاه‌تر است.

cd /usr/bin   # مطلق
cd ./bin     # نسبی (معادل با cd bin)

نکات مهم درباره نام فایل‌ها در لینوکس

فایل‌های مخفی با . شروع می‌شوند و با ls -a قابل مشاهده هستند.
حساسیت به حروف بزرگ و کوچک: File1 با file1 فرق دارد.
عدم استفاده از فاصله در نام‌ها؛ بهتر است از _ استفاده شود.
لینوکس وابسته به پسوند فایل نیست؛ محتوا و مجوزها نوع فایل را مشخص می‌کنند.

میان‌برهای مفید cd

میان‌بر	عملکرد
`cd`	رفتن به دایرکتوری خانگی کاربر
`cd -`	برگشت به مسیر قبلی
`cd ~username`	رفتن به دایرکتوری خانگی کاربر مشخص

نتیجه‌گیری

درک ساختار دایرکتوری‌ها در لینوکس و تسلط بر مسیرهای نسبی و مطلق، نام‌گذاری فایل‌ها و میان‌برهای ناوبری باعث افزایش سرعت و دقت در کار با ترمینال می‌شود. دستورات pwd، ls و cd ستون فقرات ناوبری فایل در لینوکس هستند.