مقدمه
پایتون یک زبان برنامهنویسی پویا و انعطافپذیر است که به کاربران اجازه میدهد با انواع دادهها بدون نیاز به تعریف صریح کار کنند. این مقاله انواع اعداد، تعریف متغیرها، داینامیک تایپینگ، رشتهها و مدیریت اندیسها را بررسی میکند.
۱. تعریف متغیرها در پایتون
در پایتون، متغیرها بدون نیاز به تعیین نوع داده تعریف میشوند. مقدار و نوع آنها بهصورت خودکار تنظیم میشود.
x = 5 # متغیر عددی name = "Python" # متغیر رشتهای pi = 3.14 # عدد اعشاری
ویژگیهای متغیرها در پایتون:
پویا (Dynamic): بدون نیاز به تعیین نوع
قابل تغییر (Mutable): مقدار آنها در طول اجرا قابل تغییر است
۲. داینامیک تایپینگ (Dynamic Typing)
پایتون بهطور خودکار نوع داده متغیر را تنظیم میکند:
x = 5 print(type(x)) # خروجی: x = "Hello" print(type(x)) # خروجی:
عدم نیاز به اعلان نوع
تبدیل خودکار متغیر بر اساس مقدار جدید
انعطافپذیری بالا در برنامهنویسی
۳. انواع عددی در پایتون
پایتون چندین نوع عددی دارد:
نوع عددی | نمونه | توضیح |
int | 5 | اعداد صحیح |
float | 3.14 | اعداد اعشاری |
complex | 2 + 3j | اعداد مختلط |
میتوان عملیات ریاضی روی این انواع انجام داد:
a = 10 b = 3.5 print(a + b) # خروجی: 13.5
۴. رشتهها (str) در پایتون
رشتهها مجموعهای از کاراکترها هستند و میتوان از علامت " " یا ' ' برای تعریف آنها استفاده کرد:
text = "Hello, Python!"
ویژگیهای مهم:
قابل اندیسگذاری
قابل تغییر (Mutable)
متنوع در عملیات پردازش متن
روشهای متداول در کار با رشتهها
message = "Python Programming" print(len(message)) # تعداد کاراکترها print(message.upper()) # تبدیل به حروف بزرگ print(message.lower()) # تبدیل به حروف کوچک print(message.replace("Python", "Java")) # جایگزینی کلمات
۵. ایندکس (Indexing) در پایتون
رشتهها با استفاده از ایندکس شمارهگذاری میشوند که از ۰ شروع میشود:
word = "Python" print(word[0]) # P print(word[-1]) # n (آخرین کاراکتر)
برش رشتهها (Slicing)
میتوان بخشی از رشته را استخراج کرد:
message = "Programming" print(message[0:5]) # خروجی: Progr print(message[:7]) # از ابتدای رشته تا اندیس ۷ print(message[3:]) # از اندیس ۳ تا انتها