حقیقت، اندیشه و معنی
عقل کیهانی و نظریهٔ عناصر بینهایت آنکسگوراس (آناکساگوراس) از فیلسوفان برجستهٔ پیشاسقراطی بود که با معرفی مفهوم «نوس» (عقل کیهانی) و نظریهٔ عناصر بینهایت، تحولی بنیادین در فلسفهٔ طبیعت یونان باستان ایجاد کرد
عناصر اربعه، مهر و آفند در فلسفه طبیعت امپدوکلس یکی از فیلسوفان تأثیرگذار پیشاسقراطی بود که نظریهای کیهانی مبتنی بر چهار عنصر بنیادین و دو نیروی متضاد ارائه داد. او با ترکیب علم، عرفان و شعر، دیدگاهی جامع دربارهٔ طبیعت، روان انسان و حرکت کیهانی مطرح کرد. <br/>
پارادوکسهای زنون: چالش عقلانی حرکت، زمان و بینهایت زنون الئایی، شاگرد پارمنیدس، با طرح مجموعهای از پارادوکسها، مفاهیم بنیادین حرکت و تغییر را زیر سؤال برد و مسیر فلسفه و ریاضیات را برای قرنها تحت تأثیر قرار داد. <br/>
فیلسوف هستی و بنیانگذار مکتب الئا نگاهی به اندیشههای بنیادین پارمنیدس، فیلسوف پیشاسقراطی که مفهوم «هستی» را بهعنوان اصل مطلق فلسفه معرفی کرد
تأثیر آن بر اندیشه غرب
پایهگذاران اندیشه علمی یونان
تأثیر او بر ریاضیات
فیلسوف تغییر و پویایی هستی
سوفسطائیان گروهی از آموزگاران فلسفه در یونان باستان بودند که با تمرکز بر فن سخنوری، شکاکیت معرفتی، و نسبیگرایی اخلاقی، تأثیر عمیقی بر اندیشهٔ یونانی گذاشتند. پروتاگوراس، یکی از برجستهترین سوفسطائیان، با جملهٔ مشهور «انسان معیار همه چیز است» بنیان انسانمحوری و نسبیگرایی را در فلسفهٔ غرب بنا نهاد. این مقاله به بررسی دیدگاههای سوفسطائیان، نقدهای افلاطون و سقراط، و جایگاه پروتاگوراس در تاریخ فلسفه میپردازد.
افلاطون (حدود ۴۲۷–۳۴۷ پیش از میلاد) یکی از بنیانگذاران فلسفهٔ غرب است. شاگرد سقراط و استاد ارسطو بود و نظامی جامع از متافیزیک، اخلاق، معرفتشناسی و نظریهٔ سیاسی ارائه کرد. آثار گفتوگویی او — بهویژه «جمهور»، «فایدون» و «ضیافت» — به بررسی واقعیت، روح، عدالت و جامعهٔ آرمانی میپردازند. این مقاله مروری است بر زندگی، اندیشههای اصلی و میراث جاودانهٔ افلاطون.
ارسطو؛ فیلسوف منطق، طبیعت و اخلاق عملی در یونان باستان
مکتب اپیکوریان، بنیانگذاریشده توسط اپیکور در قرن چهارم پیش از میلاد، یکی از مکاتب مهم فلسفهٔ هلنیستی است که بر لذت بهعنوان خیر نهایی، رهایی از درد جسمی و اضطراب روانی، و زندگی ساده و خردمندانه تأکید دارد. برخلاف برداشتهای رایج، اپیکوریسم طرفدار عیاشی نیست، بلکه فلسفهای اخلاقی و ضد رنج است که هدف آن رسیدن به آرامش درونی و آزادی از ترسهای بیپایه، بهویژه ترس از مرگ و خدایان است.
